De planning van de ‘grote vakantie’ zijn we al bijna een jaar aan het uitstellen. We wilden eigenlijk weer eens naar de VS, maar dat land zat tot begin november op slot voor degenen die, zoals wij ook, er niks belangrijks te zoeken hadden. Het land is uiteindelijk wel open gegaan, maar het was te kort dag om e.e.a. georganiseerd te krijgen. Bovendien werd het daar ook te koud voor nog een echt aangename vakantie. Toch moesten we er wel eens voor wat langere tijd uit, want Marcel is al twintig maanden non-stop aan het werk en – behalve die paar dagen in Kopenhagen in augustus – ook zonder noemenswaardige doordeweekse vrije dagen. Maar waar kan je in november in Europa nog naar toe?
Het werd een last minute naar Gran Canaria. De meeste last minutes gaan voor spotprijzen weg, maar dat kon je van dit arrangement bepaald niet zeggen. Maar daar krijg je dan ook wat voor..! In elk geval een ‘over-de-top’ hotel. Althans voor de liefhebbers van dat genre. Er was nog wel een vaag idee om het eiland te verkennen, maar Marcel wilde het liefst uitrusten, lanterfanteren en de zeven dagen zouden vanzelf voorbij vliegen. Ik had er vrede mee, want ik had het eiland al bij eerdere gelegenheden bekeken. En dat voorbijvliegen gebeurde dan ook. Het hotel was eigenlijk een ‘over-de-top’ resort. Dat betekent dat je er niet vanaf hoeft. Je kan dus de hele dag bij het zwembad zitten en de drankjes laten aanrukken. Nadat je er natuurlijk al om acht uur ’s ochtends je handdoekjes hebt neergelegd om je van een mooi plaatsje te verzekeren. Nee, dát ritme was aan ons niet besteed.
In plaats daarvan zwom Marcel ’s ochtends in dat 100-meter (…!!!) zwembad zijn baantjes, gingen we samen rondjes hardlopen, dan naar het strand en ’s avonds naar de Yumbo. Die Yumbo, een bouwsel uit de 70’er jaren, is een fenomeen. Al vijftien jaar geleden, toen ik er voor het eerst kwam, was het al vergane glorie. En sindsdien is het eigenlijk alleen nog maar verder vergaan. Maar er is geen enkele reden om er wat aan te renoveren, want bezoekers komen toch wel. Elk renovatie-initiatief zou bovendien, denk ik, ook kunnen rekenen op heftige protesten, want het zou ten koste gaan van het imago dat het inmiddels heeft gekregen. Heel populair dus en ook met een duidelijke oververtegenwoordiging van het gay-segment. Extra gezellig dus, en daar zaten we dan op een van de vele terrassen een cocktail te drinken en de meute in allerlei uitdossingen voorbij te zien flaneren. De dagen gleden inderdaad zo voorbij. Een indruk van de eerste dagen staat op:
Dagboek van een camera 