Een béétje stad heeft wel een Gay Pride. Zelfs Gran Canaria heeft er een. Die van Amsterdam is wel bijzonder vanwege zijn optocht over het water, maar elke stad heeft zo zijn eigen methode. In Gran Canaria laten ze het samenvallen met de ‘elfde van de elfde’ en het is daarmee meteen een mix van gay pride en carnaval. Een optocht is er ook niet. Hier verzamelen zich de gays (en dat zijn er hier heel wat) rond 11 uur in de ochtend op een bepaald punt op het strand. Uitgedost (of juist niet) en om 11:11 uur is er enig ceremonieel vertoon en ondanks het toch wel wat vroege uur gaat er ook nog wel een hoop drank mee. Ikzelf was (helaas of gelukkig..?) in mijn gewone vakantiekloffie, maar als extraatje had ik een camera om mijn nek en de heren lieten zich gewillig fotograferen. Normaal wordt het rondlopen met een camera daar niet zo op prijs gesteld, maar vandaag juist weer wel.
De gay pride beperkte zich niet tot dat ene uurtje, maar strekte zich uit over de hele week. Dat is het gebruikelijke werk, in vooral de Yumbo, van veel feest en optredens van A-, B-, of zelfs C-artiesten. Maar of ze een beetje kunnen zingen doet er eigenlijk niet toe. Het gaat om de gezelligheid. En die was er. Een hoog songfestival-gehalte, want daar houden de gays van. Zo was er Johnny Logan uit Ierland, ooit een A-artiest en in zijn jonge jaren heeft hij zelfs twee keer het songfestival gewonnen, maar hij is nu toch wel wat over de datum. Geen beletsel voor de heren om toch maar uit hun dak te gaan en de gezelligheid was er dus niet minder om. De enigszins geserreerde fotoserie van vooral het 11-11-gebeuren staat op:
Dagboek van een camera 