Tweede en laatste blogje over het weekend in Zwitserland. Op zaterdag zou door Marcel de Züricher-See worden overgezwommen. ‘Zou’, want het evenement is op vrijdag afgelast. De weersverwachting was te slecht. Evenals in Nederland is het hier ook al wekenlang mooi weer, maar uitgerekend op die zaterdag zou het slecht zijn. Maar het voorspelde slechte weer op zaterdag bleef uit en achteraf bleek het evenement eigenlijk ten onrechte afgelast. Wel gingen alle daarmee samenhangende sociale activiteiten door en werd er, weliswaar zonder de oversteek, toch nog in het meer gezwommen. De stad zelf is klein maar fijn. Prachtig aan het meer gelegen en brandschoon. De trottoirs worden hier zelfs gestofzuigd. Opvallend vond ik ook het mooie design van verschillende Swiss-made spullen. Mooi en duur, maar ze stonden er wel voor in de rij.
Zondag een uitstapje de bergen in: de zogenaamde drie-passen tocht aan de voet van het Gotthard-massief: Süsten-, Grimsel- en Furka-pas. Hier bleek maar weer dat de camera onmogelijk kan vastleggen wat het oog kan zien. Ondanks, maar misschien ook wel dankzij, de bewolking een prachtige tocht met de Rhône-gletsjer als (ook letterlijk) hoogtepunt. Mooie uitleg hoe het gebied er in 2090 uit gaat zien. Verdwenen gletsjer, maar grotere en meer bergmeren. Er was aan de voet van de gletsjer nog een ijsgrot, die met – eigenlijk foeilelijke – witte doeken tegen het zonlicht werd beschermd, nu nog bron van inkomsten, maar die zullen er in 2090 ook wel niet meer zijn. De foto’s staan op:
Een weekend in Zürich, Zwitserland. Hoofddoel was een zwem-evenement van Marcel op zaterdag. Maar we zijn er een lang weekend, dus ook wat tijd voor sightseeing. Weer iets nieuws, want zo vaak kom ik niet in Zwitserland. Het land heeft immers de naam flink duur te zijn en is dus wat minder in trek als toeristenbestemming. We zullen het zien. Op vrijdag maken we een prachtige bergwandeling rond Schwyz, een uurtje met de auto naar het zuiden. Met een soort trein bijna verticaal naar boven, nog een stuk met een kabelbaan en dan lopen we drie uur over een bergkam met schitterend uitzicht over het Vierwoudsteden-meer. Het blijkt inderdaad allemaal erg duur. Niet alleen drankjes op het terras, maar vooral uit eten is bijna prohibitief duur. Daar staat tegenover dat het wel een prachtig land is, tenminste het gebied waar we hebben gelopen. Er was slecht weer voorspeld, maar dat kwam eerder dan we dachten, zodat we nog moesten opschieten om nog net voor een flinke plensbui de kabelbaan uit te kunnen komen. De foto’s van de tocht staan op:
Dagboek van een camera 