Het stond al jarenlang op het lijstje om er eens een paar dagen heen te gaan: Istanbul. Afgezien van een enkele overstap daar ruim vijf jaar geleden op de luchthaven, op weg naar verder was ik er nog nooit geweest. Het werd me bij die overstap al duidelijk dat ze daar behoorlijk aan de weg timmeren met hun luchtvaart (ze gaan daar een van de grootste luchthavens ter wereld bouwen). Niet dat dát nou een reden is om eens een paar dagen naar Istanbul te gaan. Het is verder een erg fraaie stad en geen wonder dat die dan ook toenemend populair is als bestemming voor een city trip. De periode tussen kerst en oud-en-nieuw leek ons heel geschikt. Aan het eind van de middag, nog net voor het donker, aangekomen en de eerste avond een schuchter rondje vanuit het hotel gelopen. Proberen de sfeer op te snuiven, een hapje te eten en even door de Grand Bazar gelopen. Zoals op veel plaatsen in de wereld ook hier verkopers die hun spullen proberen te slijten tegen een “very special price for you, my friend….”. Toch lopen we tegen iemand aan, met wie we na lang aarzelen toch in zee zijn gegaan: iemand die ons een tour aanbiedt met zijn auto door de stad en omgeving.
En dat werd een succes. Een gezellige man, die veel te vertellen had en met hem hebben we zo’n 200 kilometer gereden tot aan de oevers van de Zwarte Zee, in het Europese en Aziatische deel van de stad. Inderdaad, wát een mooie, indrukwekkende en grote stad, met meer inwoners dan heel Nederland en prachtig gelegen aan de Bosporus. Het voordeel van zo’n tour is bovendien dat je je een idee vormt wat je de volgende dag nog wilt zien. Hoe dan ook de Blauwe Moskee en het Topkapi-paleis. Voor die twee dingen alleen blijken we de hele dag nodig te hebben. Het Topkapi-paleis vonden we van een onvoorstelbare pracht en praal en de sultans moeten destijds goed voor zichzelf hebben gezorgd. Het weer is alleen omgeslagen. Het is erg koud en er is sneeuw gevallen. Ontbijten doen we in een soort veranda van het hotel, maar dat kan vandaag alleen maar met dikke winterjassen aan.
Op oudejaarsdag zouden we dan naar huis gaan. Er ligt inmiddels een dik pak sneeuw. In de ochtend hebben we nog net even gelegenheid om de Basilica Cistern te zien, een ondergronds gangenstelsel, dat diende als wateropslagplaats. Verder was het wachten op taxi naar luchthaven, die door de sneeuw zenuwachtig lang op zich liet wachten. En toen die eenmaal kwam was het door de sneeuw moeilijk wegkomen uit de steile straatjes van de oude stad. Maar achteraf hadden we een zee van tijd. Het vliegtuig had ruim zes uur vertraging en uiteindelijk zijn we om 02:50 uur al in 2016 geland. Tegenover al dat ongemak stond dat we onderweg drie jaarwisselingen hebben gehad. De eerste vlak na de start, nog boven Istanbul, met het vuurwerk van boven goed te zien. Daarna terug in onze eigen tijdzone en dus ook terug in 2015. Opnieuw vuurwerk boven Budapest, door de heldere hemel prachtig te zien. Rond half vier thuis. Moe maar terugkijkend op een mooie city trip. Een foto-samenvatting is te zien op:
Dagboek van een camera 