De eerste twee etappes van een meerdaagse fietstocht met Marcel. Nu weer van A naar B rijden en daags erna door naar C. Op een of andere manier vind ik dat leuker dan vertrekken en aan het eind van de dag weer terugkomen in dezelfde plaats. Het geeft me meer het gevoel van ‘onderweg zijn’, iets wat ik toch als een niet onbelangrijk onderdeel van een vakantie beschouw. De tocht had ook als doel om wat familiebezoekjes af te leggen. Maar Raalte, de woonplaats van broer Wim, was eigenlijk te ver om in één dag te bereiken, dus werd een hotelovernachting in Nunspeet ingelast. Het was – wat betreft weersomstandigheden – niet de állerbeste week. De langere etappe naar Nunspeet verliep nog grotendeels droog en zelfs met rugwind, maar de tweede dag naar Raalte was uitgesproken regenachtig. Geen Limburgse hoeveelheden, maar genoeg om toch verregend in Raalte aan te komen. Maar de afwisseling in landschappen vergoedde veel en juist op de fiets kan je ervaren hoe gevarieerd het Nederlandse landschap eigenlijk is.
Eerst langs de Randmeren (Naarden-Vesting en Spakenburg), daarna ineens bos op de Veluwe. Daar veel onverharde fietspaden en met regen is dat toch wat modderig. De Veluwe wordt in het algemeen beschouwd als een van de mooiere landschappen in Nederland, maar voor de fietser (en de fotograaf) is het toch tamelijk eentonig. Maar dan is het bij Epe ineens afgelopen met het bos en kom je in het weidelandschap van de IJsseldelta. Daar de geur van het boerenland, die ik nog zo goed uit mijn jeugd ken. Het bracht ooit de associatie van landelijk, eerlijk en authentiek, maar inmiddels weten we beter. Want er is nog een andere associatie, die van ammoniak en dus stikstof, dat hier kennelijk in grote hoeveelheden neerdaalt. En dan realiseer je je dat dit proces al tientallen jaren gaande is. Maar in Raalte waren er droge kleren, een warme douche en was er eten. Met binnen lekker op de bank met de beentjes op tafel – met uitzicht op de regen buiten – naar de Tour kijken. En vooral ook heel tevreden terugblikken op twee dagen zelf fietsen. Foto’s zijn er ook nog gemaakt. Kijk maar op:
Dagboek van een camera 