Nóg maar eens door het Waterland gefietst. Al was het maar ter voorbereiding van de wat grotere meerdaagse tocht van volgende week. Het voordeel deze keer was andermaal dat René met zijn elektrische fiets meeging, zodat er wat kopwerk kon worden gedaan bij de toch wel straffe westenwind in de polder. Want als je zelf geen elektrische fiets hebt en je tegen de wind in moet fietsen, zorg dan in elk geval dat je vrienden hebt met zo’n ding. De route was wél ietsje anders dan vorige week. Deze keer is Monnickendam aangedaan, een wat onderbelicht, maar eigenlijk minstens zo mooi plaatsje als het door het massatoerisme platgewalste Volendam en Marken.
In andere jaren tenminste, want toeristen zijn er nu nog nauwelijks. Behalve dan die ene Belg die we tegenkwamen en die de provincie Noord-Holland goed had bekeken, maar alweer 40 jaar niet meer in Amsterdam was geweest en ook nú niet van plan was om erheen te gaan. Het tegenargument dat er in al die jaren toch wel een hoop was veranderd, maakte geen indruk. Zuiderwoude, meer dan een kruispunt met een kerk en wat ophaalbruggetjes is het eigenlijk niet, maar is wel – wat mij betreft – een van de fraaiste dorpjes in het gebied. Op sommige stukken was de route ook wel dezelfde als die van vorige week. Maar ook dan zie je – als je de ogen de kost geeft tenminste – toch weer heel andere dingen. Alle reden om de camera ook dan voor de dag te halen. Het resultaat staat op:
Dagboek van een camera 