Het tweede deel van de fietstocht ging vanuit Raalte naar Groningen. Niet bepaald in een rechte lijn, maar in een ruime bocht via Barger Compascuum, in zuidoost-Drenthe, waar broer Louis woont. Die bovendien zijn verjaardag vierde en dat leverde dus twee doorslaggevende redenen op om deze bocht toch maar te maken. Voor Marcel zat de tocht erop en hij fietste vrijdagochtend eerst naar Deventer om daar op de trein naar Amsterdam te stappen. Met Wim is vervolgens naar Barger Compascuum gefietst. Wim is DE fietser van de familie en het tempo was dan ook – vooral in het begin – navenant. Maar gaandeweg werd het recreatiever, met een ruime koffie- en gebakstop in Hardenberg. Het tweede stuk, van Barger Compascuum naar Groningen moest ik alleen fietsen. Niet mijn voorkeur, want graag mag ik al datgeen wat je onderweg ziet delen met anderen. En dan moet je maar afwachten wat er nog te delen valt als de tocht eenmaal achter de rug is. Vandaar deze schrijfseltjes en fotoseries dus.
Naar Groningen ging het recht naar het noorden bij een stevige noordenwind. Maar de regen was gestopt en het werd nu zelfs zonnig. In zuidoost-Drenthe en het aangrenzende deel van de provincie Groningen fiets je hoofdzakelijk langs kanalen. Dat waren ooit de hoofdtransportroutes in dat gebied. Je hebt er langgerekte dorpen, met eigenlijk maar twee straten, aan weerszijden van het kanaal. En dan kom je in oost-Groningen, een gebied waar ik nog nóóit ben geweest. Maar ik had er wel een voorstelling van: eindeloze vlaktes, veel akkerland met grote en voorname boerderijen.
Voor een deel klopte dat beeld wel, maar de windmolens, beter gezegd windturbines, ontbraken in die voorstelling. Ik ben naar zo’n molen gefietst en als je daar dan aan de voet van zo’n 200 meter hoog draaiende machine staat maakt dat een overweldigende indruk. Ik snap nu ook wel de weerstand, want zo’n ding wil je écht niet in je achtertuin. Wat ook in mijn voorstelling ontbrak was toch ook wel het vele groen. Vooral bij Veendam, in mijn gedachten eigenlijk een heel treurige plaats, ben ik door een eindeloos en fraai park gefietst, waar het me heel aangenaam wonen leek. De stad Groningen was het einddoel van de dag, een stad die je al van verre ziet opdoemen. Ook daar familie: mijn zus Marlies met man Alex. Daar was lekker bier en voor de verandering was het weer eens heerlijk buiten aan het water eten. De foto’s van de vrijdag en zaterdag staan op:
Dagboek van een camera 