Eindelijk, ondanks de lock-down, weer eens een wat langere fietstocht gemaakt. Het was op een vrijdag, buiten de stad, dus het tochtje leek ons – wat betreft drukte – verantwoord, ondanks het prachtige en bijna zomerse weer. Want mooi weer is een recept voor onverantwoorde drukte, zo is in de afgelopen weken meermaals gebleken. De tocht van vandaag ging langs de kleine riviertjes Waver en Gein. Met het eerste stuk langs de Amstel. Daar wordt vooral voornaam gewoond in statige villa’s met erg steriele tuinen, strak geverfde voorgevels en idyllische, ouderwets gespelde namen van de panden in sierlijke letters op de voordeur gepenseeld. Maar gelukkig ook veel authentieker en wilder groen, eigenlijk meer geel, want het uitbundige gele koolzaad sprong overal bovenuit.
De Amsterdamse skyline blijft overal zichtbaar, ook bij de vogelobservatiepost aan het ‘Landje Van Geijsel’. Een wat lager gelegen en drassig stukje weiland, dus een ideale habitat voor vogels die hier neerstrijken. Verder over de A-2 richting Abcoude. Daar leek de lock-down al helemaal voorbij, want het verkeer raasde ouderwets bijna in een file heen en weer tussen Amsterdam en Utrecht. Ook de spoortunnel in Abcoude gaf een soortgelijke ervaring. Het reizen per trein wordt ontraden, maar elke paar minuten komt daar wel een trein langs, dus die treinen moeten wel bijna leeg zijn. Bij die tunnel heb je ook een fraai en tamelijk ongewoon perspectief op de spoorbaan en de passerende treinen. Verder langs het Gein naar het Amsterdam-Rijnkanaal. Ook daar gaat het leven gewoon door. Grote schepen en op elk schip is er een eigen wereldje: groot vrachtruim, maar ook overal een woning, terrasje met zitje en zelfs een parkeerplaats voor een of meer auto’s. Al met al is goed te zien dat Nederland er dus een ‘intelligente lock-down’ op na houdt, want ondanks alles probeert het land toch de boel een beetje intelligent aan de gang te houden. Hoe dat er uit zag, staat op:
Dagboek van een camera 