Het Naardermeer geeft zijn geheimen niet graag prijs. Om te beginnen kan je er moeilijk komen, ondanks de ligging onder de rook van Amsterdam en Utrecht. Wel kom je er met de trein nota bene dwars doorheen, als je van Amsterdam naar Amersfoort reist. Maar dan nóg heb je hooguit een paar minuten om het meer vanuit het treinraampje te bekijken. Maar je kan ook een rondje rond het Naardermeer wandelen, zo ontdekten we afgelopen zondag, toen we een folder met uitgezette wandelingen nog eens bekeken. Negentien kilometer nog wel, een flinke uitdaging, maar bij prachtig weer ook een mooie gelegenheid om met Marcel even aan de al wekenlange lock-down te ontsnappen. Wel hadden we van tevoren afgesproken om, als het te druk zou zijn, meteen rechtsomkeert naar huis terug te gaan. Maar dat viel erg mee. En het Naardermeer viel tegen. Want zelfs dán is het meer nauwelijks te zien.
Wel kan je op enkele punten een omweg maken om een glimp van het meer op te vangen. Voor de rest loop je door bospaden, weilanden en over verharde wegen. En af en toe moet je langs die hooglanders, waarvan je maar beter enige afstand kunt houden. Maar wel een prachtige natuur, veel uitbundig bloeiend koolzaad en een onwaarschijnlijk blauwe lucht helemaal zonder vliegtuigstrepen. De camera zag die strepen ook niet, maar wel het koolzaad, de hooglanders en andere flora en fauna. Én het geheime meer. Zie:
Dagboek van een camera 