Na een korte vliegreis vanuit Melbourne zijn we aangekomen in Sydney. Drie jaar geleden hebben we hetzelfde stuk in drie dagen met de auto afgelegd. Deze keer hoefde dat dus niet en dat was maar goed ook, want vanuit de lucht was goed te zien dat hele stukken land er door de bosbranden zwartgeblakerd bij lagen. We blijven er in totaal één week, waarvan de eerste paar dagen in een centraal gelegen hotel en daarna een paar dagen bij mijn nicht Marleen en haar man Camiel. Wij trekken de eerste paar dagen af en toe op met ene Steven, een kennis van Marcel, die we eerder te gast hadden in Amsterdam. Al op de eerste avond had hij ons uitgenodigd bij een klassiek concert in de ‘Town Hall’. Erg fraai en helemaal geschikt om die hal voor de gelegenheid om te bouwen tot concertzaal.
Ook had hij ons uitgenodigd om mee te lopen in de Sydney Mardi Gras Parade van a.s. zaterdag. Marcel heeft die uitnodiging aanvaard, als ‘tijdelijk lid’ van het lokale zangkoor, waarvan Steven lid is. Ikzelf had bedacht dat, als je meeloopt, je niks kunt zien van de parade. Dus had ik besloten om als toeschouwer dan maar met de camera langs de weg te gaan staan. Het betekende wel dat Marcel donderdagavond naar een repetitie moest om met dat zangkoor de danspasjes in te studeren. Was ík even blij dat ik me heb beperkt tot het meer eenvoudige fotograferen. Helemáál toen duidelijk werd dat honderdduizenden mensen langs de route met die danspasjes meekijken. Plus nog eens miljoenen anderen, want het wordt allemaal live uitgezonden.
Donderdag op de inmiddels gebruikelijke wijze door de meest interessante delen van de stad geslenterd. Dat betekent niet echt op zoek naar specifieke toeristische attracties, maar kijken wat zich onderweg voordoet. Vanuit ons hotel aan de Rushcutters Bay, via de botanische tuinen, het Opera House en de Circular Quai naar het Queen Victoria Building. Daar bleek dat een groot deel van het IGLA-circus uit Melbourne zich inmiddels ook naar Sydney had verplaatst. Marcel loopt hier tenminste al groetend rond, alsof hij hier zijn hele leven al woont. De eerste Sydney-indruk staat op:
Dagboek van een camera 