Marcel had een zwemtoernooi in Antwerpen. Meestal ga ik mee naar dat soort evenementen, vooral als het in een leuke stad is. En dat ís Antwerpen. En ook als ik kan deelnemen aan een bij-programmaatje, waaronder hardlopen, zodat ik er wat betreft de sport niet helemaal voor spek en bonen bijloop. Verder maken we er meestal een lang weekend van, zodat we nog andere dingen kunnen doen en zien. Het Centraal Station bijvoorbeeld. Het schijnt door te gaan voor een van de vijf mooiste treinstations ter wereld. Dus deze keer hebben we de tijd genomen om het eens te bekijken en fotografisch eens goed onder handen te nemen. Treinen komen en gaan op maar liefst vier verdiepingen en de centrale hal ademt nog de grandeur van weleer, toen treinreizen nog een deftige aangelegenheid was. Een andere bezienswaardigheid, die op het lijstje stond was het MAS-museum. Bij een eerder bezoek aan de stad hadden we daar geen tijd meer voor. Nu wel, maar we hadden niet gerekend op Allerheiligen, een feestdag, die ik me nog herinner uit mijn jeugd, maar die bij ons al decennia geleden van de kalender is afgevoerd. In België dus nog niet en het betekende ook dat het museum gesloten was. Jammer, dan maar op het lijstje houden voor een volgende keer. Het hardlopen op zaterdag betrof een 10 kilometer, ergens in een bos ten zuiden van de stad. Aan de deelnemerslijst te zien was ik met afstand de oudste. Daarna een hele tijd niks, tot de ‘op-een-na-oudste’ die 13 jaar jonger was. Ik merk natuurlijk al jaren dat ik niet meer zo snel loop als twintig jaar geleden, maar begin het een uitdaging te vinden om onder mijn leeftijdgenoten toch nog een partijtje te kunnen meeblazen. Verder veel door de stad gelopen, tussen de regenbuien door. Er wordt nog druk gebouwd en vooral gerenoveerd en ook de nieuwe metrolijn is nu bijna klaar. Een alleszins leefbare stad is het en gaat het nog meer worden. Al met al was het, ondanks de vele regen en het gesloten museum, toch een erg gezellig weekend en de foto’s staan op:
Dagboek van een camera 