Een dagje op bezoek bij mijn broer Wim en zijn vrouw Trudy in Raalte is altijd gezellig. En deze keer – bij verrassing – extra gezellig, omdat daar toevallig ook het zg. ‘Ribs and Blues’ festival werd gehouden. Midden in het dorp een paar tenten met blues en rock and roll en alles wat daar zo’n beetje tussenin zit. Niet zomaar door wat lokale bandjes, maar door authentieke bands uit de ‘deep south’ van de Verenigde Staten. Deze bands maken blijkbaar een tour door Europa en laten zich inboeken voor dergelijke zomerfestivals. Verder op het terrein veel bier en spare ribs, helemaal zoals het hoort in dat deel van de VS. Met dito publiek natuurlijk want heinde en verre was op het festival afgekomen. De muziek boorde bij mij gevoelens los uit een ver onderbewust verleden. In de 70’er jaren was dit genre erg populair, althans in de kringen waar ik destijds in verkeerde. En ik heb er toen ook erg van genoten. Tegenwoordig hoor ik deze muziek jammer genoeg een stuk minder, althans niet meer in de kringen waar ik nu in verkeer. Misschien toch maar eens wat vaker naar dat soort evenementen gaan. Maar zo wordt het lijstje met dingen ‘die je wat vaker zou moeten doen’ steeds langer. En is het dan maar beter om dingen aan het toeval over te laten. Het loopt zoals het loopt. Wel zo leuk, zo bleek vandaag maar weer. De middag werd bij het eten afgeblust met een lokale wijn. Nog zo’n verrassing. Gelukkig heb ik al dat toeval nog wel vast kunnen leggen op:
Dagboek van een camera 