Sneeuw in Amsterdam: het komt niet vaak voor, maar als het dan toch voorkomt is het meestal van die nattige drab, die snel weer verdwijnt. Behalve maandag en dinsdag, toen er ineens een wat serieuzer pak viel. Bovendien was toen het licht erg mooi en we zouden bovenop de toren gaan kijken hoe de stad er met een pak sneeuw bij zou liggen. Maar dat mislukte grotendeels, omdat al op de boot de lucht ineens helemaal dicht trok en boven vrijwel niets meer te zien was. Wel hadden we daar gezelschap van vijf Italianen die per persoon 20 euro aftikten om van het uitzicht te genieten. De volgende dag scheen de zon en lag het land erbij, zoals we dat op de kalenders zien. Maar zoals meestal was ook deze keer de sneeuw snel weg en kregen we weer van die nattige drab. Nu ik dit schrijf is alles weer weg, is het posten van deze foto’s eigenlijk mosterd na de maaltijd. Temeer daar ik op Facebook honderden winterfoto’s heb zien voorbijkomen, iedereen het alweer is vergeten en naar de lente verlangt. Ik tenminste wel. Maar de foto’s, vooral die van maandag bij de toren, waren toch wel leuk om te doen. Zie:
Dagboek van een camera 