Frankfurt: eigenlijk zo’n beetje het Rotterdam van Duitsland, zakelijk met veel nieuwe architectuur en niet bang voor hoogbouw. Hoewel niet de mooiste stad van Duitsland, toch best veel te zien. Vast uitstapje elk jaar rond het zwemtoernooi van Marcel. De kerstmarkten zijn niet te vermijden. Toch al niet mijn allergrootste liefhebberij, omdat je daar niet anders dan prullaria kunt kopen of in de kou glühwein kunt drinken of worsten kunt eten. Maar veel mensen zijn er kennelijk dol op. Daar kwam nog bij dat overal grote en lelijke betonblokken waren neergelegd. Desondanks was het erg gezellig: lekker comfortabel hotel en gezellig eten met Marcel’s zwem-maatjes. De heenreis was met de trein en terug met iemand meegereden met de auto. Dit keer langs de Moezel, met de hele dag lichte sneeuw en via de Ardennen terug. Gegeten in Verviers, tamelijk ‘run-down’ vond ik. Maar in het restaurant waren ze heel blij dat we er hebben gegeten, want het schijnt dat er in Verviers nauwelijks Nederlandse toeristen komen, hoewel het vlak onder Maastricht ligt. Voor foto’s is december niet het ideale seizoen, maar ik heb er toch maar een paar gemaakt. Zie:
Dagboek van een camera 