Het zou een dagje naar Zandvoort worden, misschien wel het laatste dit jaar. Maar het liep allemaal anders, dankzij een vrachtauto die even niet oplette en een bovenleiding van het spoor kapot trok. Dus geen trein naar Zandvoort. Met de auto erheen is echt geen optie, dus Zandvoort was dat ook niet meer. Wel kan je met de auto naar het strand van IJmuiden, waar ik vroeger geregeld kwam. Maar ook dát liep weer helemaal anders. In plaats van regelrecht naar het strand te gaan waren daar ineens de Hoogovens, zoals die vroeger tenminste heetten en die iedereen nog steeds zo noemt. En ze lagen er vandaag prachtig bij in het zonlicht, mooi gecompleteerd door het beeld van het sluizencomplex in aanbouw. Dat blijkt overigens, als het eenmaal af is, ook nog het grootste sluizencomplex ter wereld te worden.
Het beeld was zo fraai, dat – flexibel als we meestal zijn – het plan andermaal werd omgegooid omdat de foto-momentjes daar voor het oprapen lagen. Wij vonden het in elk geval erg fotogeniek, raakten niet uit-gefotografeerd en hebben er urenlang rondgelopen. We waren niet de enigen die het mooi vonden. Er werden honden uitgelaten en – ondanks de bijna apocalyptische achtergrond – werden daar toch nog doodgemoedereerd ontspannen fietstochtjes gemaakt. Uiteindelijk bleven er toch nog twee uurtjes op het strand over. Voor de foto-momentjes zie:
Dagboek van een camera 