Aan de treinstations in Nederland wordt druk getimmerd en onlangs is het met afstand grootste station van Nederland geopend: Utrecht. Naast spoor 18 staat het ook nog nieuwe hoofdkantoor van de Rabobank daar heel fraai te zijn met zijn spiegelingen op de glazen gevels. De stationshal van Utrecht is met het invallende zonlicht ook wel mooi, maar oogt in de avond met het witte kunstlicht toch wat koud en lijkt eigenlijk meer – wat betreft licht – op een ziekenhuis. Maar goed, dat was allemaal onderweg. Er zou gewandeld worden met als beginpunt het station Houten Castellum, ook al een nieuw station, aan de rand van een even nieuwe Vinex-wijk. De naam Castellum is ontleend aan de uitstraling van die wijk: een tikkeltje Romeins, hier en daar Venetiaans en veel terracotta dakpannen. Doel van de wandeling vandaag was Culemborg, aan de Lek.
De lage decemberzon, tezamen met de vochtige lucht draagt bij aan de prachtige sfeer die hier hangt. We wandelen eerst langs het Amsterdam-Rijnkanaal, vergapen ons aan de enorme schepen, die hier af en aan varen. Eigenlijk varende woningen met flinke laadruimte die eraan vastzit. Verder langs de Lek, met zijn rivierenlandschap en oude boerderijtjes. De ondergaande zon en optrekkende vochtige lucht dragen bij aan een bijzondere sfeer. Bijna bij invallende duisternis steken we met een pont de Lek over en komen we in Culemborg. Een oudhollands stadje, althans in het centrum waar we op het inmiddels vaste adresje, een Belgisch café op het centrale plein neerdalen en daar Belgische gerechten proeven. December is met weinig daglicht niet echt een fotografie-maand, maar deze dag met bijzonder licht sprong er toch wel uit, vond ik. De foto’s ervan staan op:
Dagboek van een camera 