Deze week was er een nieuws-item over de Rotterdamse haven met prachtige en vooral fotogenieke beelden. De Maasvlakte lag al een tijdje te broeden in ons hoofd om er eens een keer heen te gaan. Maar de beelden van dat nieuws-item waren zó mooi dat er – mede aangespoord door het mooie weer – niet langer werd gedraald en we in de auto zijn gestapt. Helemaal naar Maasvlakte-2. We hebben er rondgereden, kwamen bij een info-centrum terecht en daar is meteen een boottocht geregeld. Daardoor kon je heel dicht bij de dingen komen die er allemaal te zien waren, met bovendien een heldere uitleg daarvan. Er ontvouwde zich daar een heel nieuwe wereld. Natuurlijk de haven zelf, waar containers vanaf enorme schepen met geautomatiseerde hefbomen worden overgeslagen om verder landinwaarts te worden vervoerd. Onvoorstelbaar hoeveel spullen er uit de rest van de wereld in Europa terecht komen, met al hun afval en ongetwijfeld ook spullen die het daglicht niet kunnen verdragen met bovendien onbegonnen werk om dat allemaal te controleren.
Daarnaast is de Maasvlakte ook nog een fabriek om van alles te produceren wat heel groot is. Zoals booreilanden en enorme windmolens. En speciaal op maat gemaakte schepen die dat alles dan weer moeten vervoeren en overal in de wereld op zijn juiste plaats neerzetten. Allemaal dingen, waar Nederland, mede door zijn ligging en opgedane know-how heel goed in is. Buitengewoon indrukwekkend allemaal en de camera was maar half in staat om deze indruk ook goed in beeld te brengen. De poging daartoe staat op:
Dagboek van een camera 