Eerste indruk van Athene. Ik was er voor het laatst 31 jaar geleden, dus het is allemaal weer nieuw. Het was een lange dag, al om 03:30 vanochtend opgestaan voor de vroege vlucht naar Athene. Maar dan kom je vroeg aan, zodat we de stad toch nog uitvoerig konden bekijken. Gedeeltelijk met de hop-on-hop-off bus want we vonden dat we dat wel mochten, gezien de korte nacht. Maar toch ook wel veel lopen, want dat is uiteindelijk toch de beste manier om veel te zien. Je merkt aan alles dat de crisis er stevig inhakt en de stad heeft het er duidelijk moeilijk mee. Veel achterstallig onderhoud, dichtgetimmerde winkels, maar vooral confronterende tafereeltjes van bedelaars. Je hebt hier ruwweg twee economieën, eentje voor de toeristen en rijkere Grieken en eentje voor de armere Grieken. Dat zie je eigenlijk ook in ontwikkelingslanden met veel toerisme. Daar komt dan nog bij dat ze samen met Italië het leeuwendeel van de vluchtelingenproblematiek op zich nemen. Maar ondanks dat alles, is het een zeer levendige stad met vriendelijke mensen. Het Griekse volk schijnt een trots volk te zijn en dat bleek onder meer toen ze vorig jaar op het nippertje in de euro konden blijven. Toevallig is hier wel de democratie uitgevonden en toevallig was hier millennia geleden al een zeer hoogstaande en toonaangevende beschaving. Dat blijkt niet alleen uit de oude monumenten van de stad, maar ook in het Nationaal Archeologische Museum. Al met al een mooi en intensief dagje. Een uitgebreide serie foto’s gemaakt, die staat op:
Dagboek van een camera 