De laatste twee dagen in Parijs zijn ook weer lopend en slenterend doorgebracht. Op de Père Lachaise begraafplaats bijvoorbeeld. Nog niet eens zozeer omdat daar allerlei beroemheden begraven liggen, maar vooral omdat het eigenlijk een stad op zich is, met grafmonumenten van uiteenlopende grootte, stijl en vooral – net als de overledene die er ligt – staat van ontbinding. Sommige graven zijn al meer dan een eeuw oud en er is, zo te zien, nauwelijks naar omgekeken, waardoor de natuur het graf lijkt over te nemen. Alleen al dáár kun je een hele ochtend doorbrengen, maar Parijs is natuurlijk groter dan zijn begraafplaats.
Opvallend was in de stad het toch wel grote verschil tussen rijk en arm. Er is in bepaalde straten een puissante overdaad: horloges van 120.000 euro bijvoorbeeld, die achteloos in etalages liggen. Een straat verder zwervers die bedelend hun dagen doorbrengen en op kartonnen dozen slapen. En op een grote boulevard bij Montmartre tenten van vluchtelingen. Ook was opvallend hoe blank en zwart intensief en schijnbaar ontspannen met elkaar omgingen. Maar misschien was het schijn, want we horen natuurlijk ook van de onderhuidse spanningen en af en toe de geweldsexplosies in de banlieu’s, waar we ons als toerist niet hebben vertoond.
Toeristen, waaronder ook wijzelf, hebben in de regel meer oog voor de ‘bezienswaardigheden’. Zoals het bijzondere museum van de Louis Vuiton Fondation in het Bois de Boulogne. Het staat er nog maar een jaar of twee. Niet zozeer bijzonder door de expositie die daar te zien was, maar vooral door de architectuur. Dat zie je eigenlijk vaker met musea: het gebouw is belangrijker dan hetgeen er binnen is te zien. Als je in dat museum loopt verlies je niet alleen het gevoel van oriëntatie, maar zelfs het gevoel van wat eigenlijk boven en beneden is. Het gebouw schijnt nóg mooier te zijn als de zon schijnt (dat was alleen nu jammer genoeg niet zo) en door de gekleurde glaspanelen het licht in allerlei kleuren tot je komt. Dus moeten we nog maar een keer terug bij zonnig weer. Voor een uitgebreide set foto’s van de laatste twee dagen, zie:
Dagboek van een camera 