Deze week een paar dagen met René in Parijs geweest. Ik was er ruim elf jaar geleden voor het laatst, dus dat werd wel weer eens tijd. Temeer daar het maar drie uur met de trein is. Je gaat zo’n stad na zo’n lange tijd ook weer met heel andere ogen bekijken en het is dan net alsof je er dan weer voor het eerst bent. Op een of andere manier is dan ook de belangstelling voor dingen in elke levensfase weer anders. De basis was het appartement van mijn zus Annemarie in Montmartre. Dicht bij het Gare du Nord, waar we aankwamen en ook lekker centraal in stad. We hadden natuurlijk metro-kaartjes, maar toch doen we eigenlijk zo weinig mogelijk met de metro, omdat Parijs heel geschikt is om te lopen. Alle bezienswaardige dingen zijn – evenals in Amsterdam – relatief dicht bij elkaar. Bovendien zie je lopend, eigenlijk slenterend, veel meer. Tenminste als je je ogen de kost geeft, want dan worden de foto-objecten je op een presenteerblaadje aangeboden. En dat doen we, vooral in zo’n fotogenieke stad als Parijs.
Naast onze basis in Montmartre, dat uit veel meer blijkt te bestaan dan het gebied rond de Sacre Coeur, hebben we de eerste twee dagen veel door de Marais en de universiteitswijk ten zuiden van de Seine gelopen. Opvallend is de grandeur van de stad. Dat is natuurlijk niks nieuws, maar een mooi voorbeeld hoe je – na jaren afwezigheid en een levensfase verder – ineens meer oog hebt daarvoor. Bijzonder zijn ook de Parijse stations. Bijna allemaal kopstations en de stad heeft er veel. Het zegt alles over het beeld van Parijs in Frankrijk. Heel centraal, je eindigt of je begint er, maar je reist er nooit doorheen. Zo kom je uit het noorden aan op – de naam zegt het al – Gare du Nord. Maar het Gare de l’Est, op steenworpafstand ervan, is minstens zo fraai. Tenminste als je van oude – bijna half vergane – spoorwegcomplexen houdt. Je kan het station mooi bekijken vanaf een fraaie spoorwegbrug. Veel staal, roest, maar ook een monumentale voorgevel en stationshal. Een indruk van de slenterpartijen door de stad op de eerste twee dagen, zie:
Dagboek van een camera 