Singapore, nog een laatste bezoekje in het kader van het werk dat we voor de Civil Aviation Authority of Singapore (CAAS) en de luchthaven Changi hebben gedaan. Tevens de allerlaatste activiteit van mijn beroepsmatige leven. Het was alweer meer dan een jaar geleden dat we er waren en er zijn in de stad weer een hoop nieuwe gebouwen bijgekomen. Inmiddels is het hier een en al glamour en glitter. Gelukkig zitten we nu in wat ze hier Chinatown noemen. Vreemd eigenlijk want heel Singapore bestaat sowieso voor 80% uit Chinezen. Maar in Chinatown is nog wel iets van de koloniale sfeer te proeven. Niet dat de locals daar oog voor hebben. Die zijn 24/7 bezig met geld verdienen. Dat gaan wij in de komende dagen trouwens ook doen.
Ik ben onder de indruk van de recente uitbreiding van de luchthaven Changi en dat mocht weer wat kosten. Ze kijken daar niet op een dubbeltje. Geen wonder dat Changi allerlei prijzen binnenhaalt. Maar eerst maar eens een nachtje proberen te slapen na die lange vliegreis. Want daarna is het drie dagen op het puntje van de stoel zitten te vergaderen en eindeloos kritische vragen beantwoorden. De CAAS is niet de gemakkelijkste opdrachtgever. Het werd inderdaad een heftig vergaderweekje, maar ik had er toch een goed gevoel over en kon het project tevreden afsluiten. Vanaf nu ben ik ambteloos burger en kan ik achter de geraniums. Voor de liefhebbers van Changi en Singapore, de fotoserie staat op:
Dagboek van een camera 