Het icoon van Parijs is de Eiffeltoren, die je – overal in de wereld waarin Parijs wordt genoemd – ziet afgebeeld. Ooit ben ik er eens op geweest, maar dat was nu niet het plan. Want ergens in een lange rij staan voor iets waar ik ooit al eens ben geweest en eigenlijk ook niet heel bijzonder is, dat moest ik maar niet meer doen. Wel heb ik toen ook onder de toren door gelopen en heb me verbaasd over de constructie en de perspectieven die je daar kunt zien. Het leek ons dus een goed idee om dat met de camera nog eens te doen. Maar hoe naïef bleek die gedachte..! Je kon niet eens in de búúrt van de toren komen, behalve als je een vooraf geboekt toegangsbewijs had. Maar ook van wat verderaf, waren er toch wel fraaie perspectieven te zien en heb ik me, ook vanaf een afstand, verbaasd hoe ze 140 jaar geleden zo’n stalen constructie konden bouwen en in al die jaren roestvorming hebben kunnen tegen gaan.
De Notre Dame is nog zo’n icoon. Grote delen van het interieur zijn in 2019 door brand verwoest, en men stelt nu alles in het werk om de kerk nog voor de Olympische Spelen heropend te krijgen. Ook daar kon je niet echt dichtbij komen, maar een ingerichte expositie gaf toch een mooi beeld hoe het werk vordert en hoe het er volgend jaar uit gaat zien. Een andere kerk in Parijs is de Sacre Coeur. Wat betreft het interieur van de kerk niet héél bijzonder, maar desondanks is de omgeving van de kerk overlopen met toeristen. Niet zozeer voor de kerk, maar meer voor de ligging en het uitzicht over de stad, dat door de ongunstige stand van de zon trouwens óók nog niet eens zo heel bijzonder was.
Maar het mooiste perspectief, en wat mij betreft zeker ook iconisch, is het zicht over de Champs Elysée op de Arc de Triomph en daarachter de hoogbouw van La Défense met op de voorgrond de obelisk van de Place de la Concorde. En dan natuurlijk de stad zelf, met op elke hoek van de straat weer mooie en voor Parijs sfeerbepalende beelden. Die je eigenlijk alleen kunt zien als je alles in de stad te voet aflegt. Tussendoor, in twee ochtenden, ook nog het zwemtournooi van Marcel bezocht, de eigenlijke aanleiding van ons tripje naar Parijs. De stad en zijn iconen zijn in beeld gebracht op:
Dagboek van een camera 