De ineens prachtige zonnige dag leende zich voor iets wat ik al een tijdje van plan was: een bezoekje aan het Amstelkwartier. Vijf jaar geleden heb ik er ook al eens rondgelopen, maar toen was het nog een woonwijk in wording. Nu zijn delen ervan nog steeds in wording, maar andere delen zijn nu wel zo’n beetje af. Daar kwam bij dat vrienden van me er recent hun intrek hebben genomen. Op de 13e verdieping nog wel, en dat was dan ook een mooie extra aanleiding voor het bezoekje. Want wanneer krijg je nou eenmaal de gelegenheid om de stad te bekijken anders dan vanaf het maaiveld? Van boven ziet de stad er weer heel anders uit en blijken gebouwen ineens heel ergens anders te staan dan waar je dacht dat ze stonden.
Ze zijn er inderdaad nog niet uitgebouwd, want van het naburige toekomstige ‘Bajeskwartier’ ligt er alleen nog maar de bouwput. Met nog wat restanten van de vroegere ‘Bijlmerbajes’. Die als erfgoed vast wel een plekje gaan krijgen. Ook de doorgaande weg langs de wijk is nog niet af. De aanlag van zoiets schijnt altijd lang te moeten duren. Maar over drie maanden ligt er dan ook een weg met fraaie beplanting in de middenberm. En ook aan de kant van de Amstel gaat het er erg fraai gaat worden. Dat is het er eigenlijk nu ook al. Voor fietsers is het de mooiste uitvalsweg naar Ouderkerk. Hier is de Amstel op zijn breedst, en er is inmiddels een mooie boulevard langs de rivier, waar bovendien gewandeld, gerend en geroeid kan worden. Een indruk van deze wijk vanaf hoogte én vanaf het maaiveld, zie:
Dagboek van een camera 