Dát was nog eens een zinderende avond..! Het concert van – wat mij betreft – de meest iconische popgroep aller tijden: de Rolling Stones. Zestig jaar bestaat de groep maar liefst. Ter gelegenheid daarvan hadden ze een tournee georganiseerd langs Europese steden. Misschien wel de allerlaatste concert-tour. Toen enkele weken geleden het optreden op het laatste moment werd afgeblazen, terwijl we in gespannen afwachting al in het stadion zaten, dacht ik even dat het er niet meer van zou komen. Maar de belofte werd ingelost en deze keer kwamen ze wél. En hoe…! Het publiek bestond voor een groot deel uit 60-plussers, allemaal dus mensen die gedurende hun hele leven van de groep en hun muziek hebben genoten.
Ik ging erheen met René, ook van mijn leeftijd, met wie ik de fascinatie voor de groep deel. Voor mij lag het hoogtepunt van de Stones-ervaring in mijn studententijd in Tilburg, toen we nog de tijd hadden om, met het nodige bier, tot diep in de nacht hun muziek soms zelfs dansend te beleven. In de jaren daarna moesten we aan het werk en hadden we daar de tijd niet meer voor, maar de fascinatie voor de Stones en hun lekkere rauwe en snerpende rockmuziek is altijd gebleven. Dat concert was dus een buitenkansje. Dus ruim op tijd in het stadion en het voelde als een schoolreisje. Eerst nog een voorprogramma van ‘the Ghost Hounds’, om in de stemming te komen.
Maar als de Stones zelf komen gaat er toch een rilling door het publiek, inclusief door mezelf. Lead zanger Mick Jagger is al helemaal hors categorie. Hij loopt al gedurende de hele periode van zestig jaar mee, wordt binnenkort 79 en heeft nog steeds niets van zijn uitstraling verloren. Ruim twee uur spelen ze en alle klassiekers komen aan bod. Ja, er is ook een fotoserie gekomen. Maar deze keer gaat het even niet om de kwaliteit van de foto’s. Die is sowieso al een stuk minder, want er zat een heel voetbalveld tussen ons en de artiesten. Eerder moet het gaan om vastlegging van de sfeer en wat er te zien was. Maar nu ik nog eens naar de foto’s kijk, komt de beleving van de serie door het ontbreken van de muziek niet in de búúrt van het zinderende gevoel van die avond. Dus toch maar even een cd-tje van de Stones opzetten bij het bekijken van de foto’s. De begeleidende foto’s staan op:
Dagboek van een camera 