San Francisco heeft eigenlijk drie verschillende stadsdelen, die allemaal bezienswaardig zijn. Zo is er de kuststrook ten oosten van de Golden Gate brug. Een kilometers lange strook vanaf de ferry terminal bij de Oakland Bay Bridge, richting het westen via de Fisherman’s Wharf. Die laatste plek moest tegen elke prijs worden vermeden, omdat die met afstand de grootste tourist trap van de stad zou zijn, misschien zelfs wel van de hele VS. Dan verder naar het westen, met mooi uitzicht over Alcatraz en in de verte DE brug. Van een groot stuk van die kust had ik al in het vorige blog verslag gedaan (zie San Francisco, 4 maart ‘22). Een prachtige kust, maar zelfs midden in de zomer is het water veel te koud om er in te zwemmen. Maar wel een ideaal gebied om op die brede kuststrook allerlei sporten te beoefenen, zo blijkt. En dan natuurlijk de brug zelf, een belangrijk icoon van de stad.
Verder is, zoals elke stad die een beetje meetelt in de VS, hier ook een down-town. De naam suggereert dat dit het centrum is waar wordt gewoond en gezellig wordt gedaan. Maar het tegendeel is het geval. Er wonen weinig mensen, maar er is des temeer kantoorruimte in hoge wolkenkrabbers waar de wind omheen giert. Maar hier hebben ze duidelijk geprobeerd om de kwaliteit van de openbare ruimte hoog te houden, mede door een gewaagde architectuur en kleurig stadsmeubilair. Dus ook de wolkenkrabbers zijn, voor de liefhebbers, vanuit architectonisch oogpunt toch wel de moeite waard om te zien. En tenslotte zijn er in dat gebied een aantal musea, zoals onder meer het Museum of Modern Art dat we zondag bezochten. Dus ook is, wat mij betreft, de down-town van San Francisco zeker de moeite waard.
Maar wat San Francisco écht onderscheidt van andere Amerikaanse steden is wel het deel waar wordt gewoond: het gebied ten zuidwesten van down-town. Je hebt er natuurlijk, zoals overal, appartementencomplexen. Maar heel bijzonder zijn wel de victoriaanse huizen, paleisjes zelfs. Veelal opgetrokken uit hout, maar voorzien van soms extravagante kleuren. En omgeven door ruime tuinen met mediterrane flora. Nou weet ik ook wel dat je hier niet een representatief beeld hebt van de stad. Want er zijn genoeg mensen die zich een verblijf in die paleisjes niet kunnen veroorloven. Die wonen dus in wijken waar wij zelf ook niet geweest zijn. En aan de kaart te zien zijn dat nog flink grote gebieden. Daar zal het er allemaal wel wat minder fraai uitzien, met alle problemen van dien.
Maar zelfs de mooie woonbuurten ontsnappen niet aan lastige problemen. Want ook in die buurten is er flink wat drugsoverlast. Het drugsprobleem in San Francisco is namelijk enorm. Elke ochtend zien we hier daklozen op straat liggen, verwaarloosd en in vervuilde slaapzakken of in tentjes die op de trottoirs staan. Ze krijgen wel hulp en onderdak aangeboden, maar dat weigeren ze vaak, omdat ze dan ook niet meer kunnen gebruiken. Ze krijgen voedselbonnen, maar die verkopen ze weer voor drugs. Het gebruik financieren ze verder met diefstal. De bewoners voeren al jarenlang een strijd met de gemeente om iets aan dit probleem te doen, maar tevergeefs, zo blijkt. Desondanks is deze stad in vergelijking met andere steden in de VS toch wel een pareltje en de fotoserie van deze twee laatste dagen in San Francisco staat op:
Dagboek van een camera 