Vrijdagochtend moest ik even met de auto heen en weer voor een dingetje naar Eindhoven. Waarom dan van de nood geen deugd maken om er op de terugweg een foto-safari van te maken? De koe bij de horens gevat, René was zo aardig om met de trein naar Den Bosch te komen en het plan was verder om via secundaire wegen terug naar Amsterdam te rijden. Weer eens even wat anders dan Amsterdam en omgeving. Maar het liep een beetje anders. Want al op de eerste kilometer in Den Bosch stuitten we op het vroegere fabriekscomplex van de firma Koudijs aan de Dieze en zijn daar een hele tijd blijven hangen. Van oudsher een meelfabriek, later een veevoederfabriek. In 2014 is het gesloten en het complex heeft eerst een aantal jaren staan wegroesten.
Maar onlangs is besloten om het complex ‘terug te geven aan de stad’ en het een middelpunt te laten zijn voor tal van kleinschalige commerciële en culturele activiteiten. Eigenlijk zijn dat soort complexen in die fase nog het mooist, vind ik. Nog niet helemaal aangeharkt, zoals het over tien of twintig jaar ongetwijfeld zal zijn. En ook niet helemaal aan het lot overgelaten, zoals het er in 2014 moet hebben uitgezien. Maar nu nog een aarzelend begin van kleinschalige activiteiten. De mensen die we daar troffen konden in elk geval heel enthousiast vertellen wat ze er van plan zijn en hoe het er in de toekomst moet gaan uitzien. Alle reden om over vijf jaar nog maar eens te komen kijken. Als het nog niet helemáál is aangeharkt en het grote geld nog geen bezit heeft genomen van het complex. De stand van vandaag staat op:
Dagboek van een camera 