De woestijn rond Tucson wordt ook gebruikt als parkeerplaats voor vliegtuigen. Door de extreem droge lucht zijn vliegtuigen daar minder gevoelig voor roestvorming. Het meest bekend is nog wel het museum met een grote collectie vliegtuigen, het ‘Pinal Air & Space Museum’. Je kunt er gewoon tussen die kisten rondlopen. Zo staat er bijvoorbeeld de ‘Air Force One’, waarin Kennedy, Johnson en Nixon ooit rondvlogen. Ook staat er een Boeing 787 Dreamliner, die nog geen tien jaar rondvliegt, maar waarvan het testvliegtuig nu al in het museum staat. Plus nog een aantal extravagante en bizarre types, waarvan ik geen idee had van het bestaan ervan. Helemaal mooi vond ik het vliegtuigkerkhof buiten het museumterrein aan de overkant van de straat, niet toegankelijk voor het publiek. Maar door de hekken heen krijg je toch wel een indruk hoe vliegtuigen netjes naast elkaar staan te wachten op de sloop.
Minder bekend is het ‘Pinal Air Park’. We ontdekten het bij toeval onderweg. Dat is een langparkeerplaats van vliegtuigen, die tijdelijk niet gebruikt worden, bijvoorbeeld omdat ze wachten op een koper. Of wachten op de sloop. Evenmin toegankelijk voor het publiek, maar toen ik bij een hek stond te fotograferen sprak ik iemand aan, die me verwees naar ene ‘Jim’, die verderop in een keet kantoor hield. De ‘Airport Manager’, een alleraardigste man, met wie het meteen klikte toen ik over mijn eigen luchtvaarthistorie vertelde. ‘Kom woensdag maar terug, dan leid ik jullie rond’.
Zo gezegd, zo woensdag gedaan. Heel leuk om weer eens over de luchtvaart te kletsen met een andere luchtvaart-enthousiasteling en die ook geïnteresseerd was in de gang van zaken in Europa. Verder een indrukwekkende rondleiding, mede omdat er nog kisten stonden van inmiddels failliete maatschappijen. Of inmiddels half gesloopte vliegtuigen. En ook hier liepen we gewoon onder die vliegtuigen door, waardoor ik me nog steeds verbaas, zelfs na bijna 30 jaar werken in deze sector, hoe zo’n ding ooit de lucht in kon gaan. Dit was dan het laatste blogje van onze USA-reis. Ik heb ze weer met veel plezier geschreven. Donderdagochtend vliegen we eerst naar Los Angeles en vandaar zet de KLM ons rechtstreeks vrijdagochtend op Schiphol af. De laatste foto’s (met een hoog vliegtuiggehalte deze keer) staan op:
Dagboek van een camera 