Oud-West, nog zo’n vooroorlogse volkswijk, die aan alle kanten onderhevig is aan de veranderingen die in Amsterdam gaande zijn. Aan de noordkant is er de Spaarndammerbuurt, die wel heel strak grenst aan de toekomstige Houthavens, waar het toekomstige wonen slechts is weggelegd voor de ‘happy few’ met wel een hele dikke portemonnee. De zuidkant van Oud-West is de laatste jaren sterk ‘ver-yupt’, met de komst van de Filmhallen, de clientèle daarvan en allerlei andere hippe dingen die de Hallen met zich meebrengen. Aan de oostkant heb je dan de Jordaan die al een jaar of twintig geleden hetzelfde proces heeft ondergaan. Daar moet je ook wel de middelen hebben om er te wonen, maar die hebben ze natuurlijk overgehouden aan de verkoop van hun auto, waarvoor in de Jordaan echt geen plaats is.
Je kan er dus op wachten dat het karakter van het laatste nog ‘onaangetaste’ deel van Oud-West ook gaat veranderen. Dat zou eigenlijk ook niet zo slecht zijn, want niet alle delen van het oude Oud-West blinken – wat mij betreft – uit door stedenschoon. Wel hebben sommige delen nog het intieme karakter van kleine dorpjes, waar iedereen elkaar lijkt te kennen. Ook heb je er wel mooie ‘Amsterdamse School’ architectuur, maar vaak verwaarloosd en slecht onderhouden. Soms zelfs ook uitgesproken lelijke dingen, maar zelfs lelijke dingen kan ik vaak ook wel weer mooi vinden. Die veranderingen zijn trouwens al gaande, want er staan hier en daar al gloednieuwe wooncomplexen. Ook is er een aantal jaren geleden een knots van een moskee gebouwd, waar heel veel over te doen is geweest, maar die er uiteindelijk toch is gekomen. We gaan het in de komende jaren dus zien hoe het zich verder gaat ontwikkelen. Hoe de wijk er vandaag bij ligt staat op:
Dagboek van een camera 