De laatste stop van het Portugal-reisje was natuurlijk Lissabon. Alleen al de voorname manier waarop je over een van de brede bruggen over de Taag de stad binnenrijdt is de moeite waard. Maar in de stad zelf heb je niks meer aan de auto, dus die is snel op de luchthaven ingeleverd. De rest deden we met de metro en we zaten lekker in een appartement in het centrum, dicht bij Rossio, het belangrijkste plein van de stad. Pórtugal is al het land van de tegeltjes, maar Lissabon is dat helemaal. Het geeft de stad een heel kleurige aanblik, geaccentueerd door allerlei creaties op blinde muren die variëren van ‘graffiti’ tot ‘street art‘ (van ‘geklieder’ tot ‘kunst’, zullen we maar zeggen). Ik was er vijftien jaar geleden voor het laatst, maar als er één ding is veranderd, is het wel het toerisme. We kunnen daar natuurlijk van alles van vinden, maar enige bescheidenheid past ons, want we zijn zelf ook toeristen.
Zo is een van de attracties de ‘Elevador‘, een lift die je naar een hoger gelegen stadsdeel brengt. Destijds liep je er zo naar binnen, nu stond er een rij met een wachttijd van meer dan een kwartier. Niet doen dus, temeer daar je sneller via steile steegjes naar boven kunt. Om dezelfde reden hebben we een hooggelegen park, dat hoorde bij een kasteel met mooi uitzicht over de stad en de Taag, ook niet bezocht. Toen kon je er ook zo in, maar nu werd het park afgeschermd door kassa’s en streng kijkende types. Deze keer hebben we vooral door de benedenstad gescharreld. Steile straatjes, oude trammetjes, rommelige wijkjes, terrasjes, betegelde huisjes en een gezellig aangename mix van autochtonen, toeristen en mensen uit de vroegere kolonies (Mozambique, Angola en Brazilië). Auto’s hebben hier inderdaad weinig te zoeken. De straatjes zijn daarvoor te smal en te steil. Ook hangt er veel wasgoed, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit onderdeel is van ‘Lisbon Promotion‘, omdat het nét een beetje te keurig en kleurig was. Deze fotoserie gaat vooral over Alfama en Baixa, de twee wijken in de benedenstad. Kijk maar op:
Dagboek van een camera 