Sinds ik niet meer werk kom ik niet meer zo héél vaak in Den Haag. Mooie aanleiding om met mede-pensionado René er weer eens heen te gaan om de fototentoonstelling van Michael Wolf over ‘Living in Cities‘ te bezoeken. Het was in het fotomuseum, een flink eind van het Centraal Station. We zouden er naartoe lopen en meteen dus een mooie gelegenheid om – met de camera natuurlijk – eens te kijken hoe na al die jaren de stad zou zijn veranderd. Ik was verbaasd om te zien wat voor een metamorfose de stad heeft ondergaan. Bijna alle ministeries zijn nu gegroepeerd rond het Centraal Station. Er is daar een soort van Manhattan ontstaan, een must voor architectuurliefhebbers. Zoiets zie je niet in Amsterdam, hoewel de Zuid-as een beetje in de buurt komt. En ze zijn er nog lang niet uitgebouwd, want er ligt weer een grote bouwput waar het ‘Onderwijs en Cultuurcentrum’ (OCC), gaat verrijzen.
Er was daar zoveel te zien dat we toch maar de bus moesten nemen om nog iets van de tentoonstelling te zien. De stijl van fotografie van Michael Wolf spreekt me erg aan. Ik probeer zoiets zelf ook wel eens te fotograferen, maar je kan aan alles zien dat hij heeft beschikt over echt professionele apparatuur en bovendien over veel tijd, geduld en (sponsor)geld om deze tentoonstelling in te richten. Ik vond het in elk geval prachtig. Het ging over het vaak deplorabele leven in grote steden, vooral in China. Vroeg opstaan, lang reizen, lang en hard werken en dan ’s avonds laat doodmoe terugkomen in benauwde ruimtes in kolossale woonkazernes. En dat dan elke dag weer. Voor veel mensen daar is de balans tussen werk en vrije tijd wel erg doorgeslagen, maar kennelijk noodzakelijk om het hoofd enigszins boven water te houden. Verder een onthutsende indruk van de enorme hoeveelheid plastic rommel die daar door diezelfde mensen wordt geproduceerd en waarvan een groot deel – vrees ik – inmiddels in de oceaan ronddrijft. Van Den Haag een fotoserie gemaakt en was zo vrij enkele foto’s van de tentoonstelling op te nemen, met dank aan Michael Wolf natuurlijk. Kijk maar op:
Dagboek van een camera 