Almere: de één wil er nog niet dood worden gevonden, de ander wil er nooit meer weg. Nou zijn daar inderdaad veel plekken, waarvoor ook voor mij het eerste geldt. Maar je kan er ook verrassend vorstelijke wonen in prachtige villa’s met veel ruimte tussen het groen en aan het water. Hier klotste vijftig jaar geleden nog het water van het IJsselmeer en nu wonen er 250 duizend mensen. En ze zijn er nog lang niet uitgebouwd, want ooit moeten hier 350 duizend mensen gaan wonen. Ik was er op bezoek en dat was aanleiding voor een toertje door het gebied. Op veel plaatsen kan je er tegenwoordig kavels kopen en dan zelf maar zien wat je erop zet. De welstandscommissie komt er niet aan te pas en dat kan dan leiden tot architecturale hoogstandjes, maar ook tot afgrijselijke bouwsels. Nu er zoveel mensen wonen, vond men dat de stad ook een centrum nodig had. Dus kwamen er rond het belangrijkste station pleinen met terrassen, horecavoorzieningen, een groot winkelcentrum en een prachtige en grote bibliotheek. Met aandacht voor de kwaliteit van de openbare ruimte. Maar iets neerzetten is één, iets anders is het onderhoud om ook over twintig jaar nog die kwaliteit kunnen bieden. Ook kwamen er drie knotsen van kantoorgebouwen achter het station, die alle drie nog leeg schijnen te staan. Een veeg teken, vind ik. Maar goed, Amsterdam heeft er ook honderden jaren over gedaan om te zijn wat het nu is, dus waarom zou dat niet voor Almere kunnen gelden? Ik vond het in elk geval leuk om er een foto-serietje van te maken. Kijk maar op:
Dagboek van een camera 