Zaterdag hebben we de oversteek gemaakt over de Stille Oceaan naar San Francisco. Een bijzondere ervaring, omdat je op zaterdagmiddag uit Sydney vertrekt en na bijna 14 uur vliegen op zaterdagochtend in San Francisco aankomt. Zodoende hadden we twee zaterdagen achter elkaar. San Francisco ligt in Californië met zijn zonnige klimaat. Inderdaad is het weer prachtig, maar het is hier vooral in de zomer relatief koud. Aan alle kanten omgeven door het water van de oceaan, dus je hebt hier bijna nooit echt warme dagen. En de avonden, dat je eens lekker buiten kunt gaan zitten eten en drinken, zijn hier heel zeldzaam. Dat oceaanwater is zo koud, dat je er zelfs in hartje zomer niet in kunt zwemmen. We logeren niet in een hotel of B&B, maar bij vrienden die we hier kennen. We zijn hier nu voor de derde keer en dan krijg je het gevoel dat je hier inmiddels een beetje woont. De Lonely Planet laten we dus voor wat het is en de meeste ‘belangrijke’ dingen hebben we trouwens bij eerdere gelegenheden al gezien. Het leuke is om gewoon door de stad te lopen en dan dienen de leuke dingen zich meestal vanzelf en onverwacht aan.
Naarmate het einde van de reis nadert zijn we trouwens sowieso al minder de nadruk gaan leggen op het zien van dingen, maar meer op het beleven van de stad of gewoon maar ‘ergens te zijn’ en de dingen vanzelf op je af te laten komen. Zondag slenteren we bijvoorbeeld door het Golden Gate Park, groter, minder bekend, maar minstens zo leuk als het New Yorkse Central Park. Daar heb je het ’de Young’ museum, waar een expositie liep over de ‘Summer of Love‘, verwijzend naar de Flower Power beweging vanaf 1967, nu dus vijftig jaar geleden. San Francisco was zo’n beetje het epicentrum van die beweging en er stonden dus lange rijen bij de entrée. Mooie foto’s, affiches uit die tijd en natuurlijk overal de muziek uit die jaren. Lekker op de grond zitten (eigenlijk half liggen) op van die zitzakken tegen de muur en genieten van de vloeistofprojecties op de muur met psychedelische muziek. Heerlijk jeugdsentiment, omdat ik in het begin van mijn studententijd er veel van heb meegekregen. De Summer of Love werd trouwens in het park en verder overal op straat nog eens dunnetjes overgedaan en ik kreeg eigenlijk de indruk dat die beweging hier nooit is weggeweest. Zie ook:
Dagboek van een camera 