De Trabant. Het karretje is een cult in Berlijn. Terwijl voor diesels de strengste normen worden gehanteerd mag de Trabant hier nog allerlei viezigheid de lucht in pruttelen. Je kan hem zelfs huren. Favoriet thema ook op de East Side Gallery, waar kunstenaars hun fantasieën over de Wende op een oud stuk muur mochten uitleven. Alleen jammer van dat hek ervoor, want andere zogenaamde kunstenaars hadden de hele boel later weer met graffiti ondergekliederd. In Oost-Berlijn was de geheime dienst (de Stasi) overal. Ze wisten alles van je, maar je wist nooit wie ervoor werkte. Je buren en zelfs je eigen familieleden konden dat doen, zodat je niemand vertrouwde. Zondag konden we een kijkje nemen in het hoofdkwartier van de Stasi, nu een soort van museum. Een enorm gebouw met lange gangen nog in dezelfde staat als het in de 80’er jaren was. Houten meubilair en stalen kasten. Echt een ‘sick building’ en vreselijk om in te werken, leek me zo. Met de typische grauwe DDR-architectuur. Daar was men de hele dag bezig om informatie over mensen op te slaan en afgetapte telefoongesprekken uit te typen. Ook de omgeving van het gebouw in deze Oost-Berlijnse wijk met zijn grote woonkazernes deed op deze grijze dag echt zijn best om de sfeer van de DDR vast te houden. Foto’s op:
Dagboek van een camera 