Dinsdag hebben we het Floris V-pad weer vervolgd. Nu door het echte groene hart van Nederland, van Woerden naar Oudewater. Hoewel midden tussen de vier grote steden is het hier nog steeds verrassend landelijk, vandaar de benaming ‘groene hart’. Wel verandert het karakter van het gebied heel langzaam: het wordt minder agrarisch en er komt meer recreatie, zoals B&B’s en andere toeristische voorzieningen. Dus ook wordt het wat meer aangeharkt. Af en toe praatjes gemaakt met mensen onderweg, die ondanks de veranderingen toch nog alle alle tijd hebben. Zo hadden we een uitvoerige rondleiding bij een melkveehouder. Ik had door de vroegere logeerpartijen als kind op de boerderij van mijn oom nog iets te veel het beeld in mijn hoofd van een boerderij van vijftig jaar geleden. Toen werd er met de hand gemolken. Nu is dat onmogelijk, want deze melkveehouder produceert 3000 liter per dag en computers registreren per koe per dag de productie, de voedselinname en zelfs hoeveel stappen het beest maakt. Leerzaam en leuk dagje dus. En ondanks de matige weersvoorspelling hebben we toch weer veel zon gezien. En foto’s gemaakt natuurlijk, zie:
Dagboek van een camera 