Eén maart: elk jaar eigenlijk wel een bijzondere dag. Want dan is de (meteorologische) winter voorbij. Niet dat het buiten nou meteen zo heel erg voorjaarsachtig was, maar het moment zelf was eigenlijk al voldoende aanleiding om uit de lange winterslaap te komen en eens te kijken of het in Artis ook al voorjaar zou zijn geworden. Want daar was ik al een hele tijd niet meer geweest, sinds we ons abonnement daar hebben opgezegd. Maar René was zo vriendelijk om met zijn abonnement een bezoekerspasje te regelen en mij zodoende toegang tot het dierenpark te verschaffen.
En er is in die tijd het nodige veranderd. Behalve dat her en der dingen zijn opgeknapt en er duidelijk aandacht is geweest voor een geleidelijke transformatie van Artis in ook een botanische tuin, is het nieuwe leeuwenverblijf eigenlijk wel de grootste verandering. Eindelijk zijn de leeuwen verlost van het eindeloos rondjes draaien in hun veel te kleine ruimte. Nu is de hen toegemeten ruimte flink vergroot en hebben ze bovendien een aangename binnenruimte gekregen, waardoor ze alleen bij etenstijd nog maar naar buiten hoeven te komen. En natuurlijk als ze buiten etenstijd ook zin hebben om zich te laten zien, maar dat hadden ze vandaag bij die toch nog wel koude wind niet echt. Maar ondanks de koude wind en het toch nog kleine glimpje dat ik van een leeuw kon zien, was het toch een mooie ouverture van het nakende voorjaar. Zie ook:
Dagboek van een camera 