De boekjes met de routebeschrijvingen van het Pieterpad lagen al drie maanden op een bijzettafeltje geduldig te wachten. Maar door de overvloedige regen kwam het er maar niet van om een al jaren sudderend plan aan te pakken: het wandelen over het Pieterpad. Het pad loopt van Groningen naar Maastricht, meer precies van Pieterburen naar de Sint Pietersberg. Maar in het weekend stopte de regen en heb ik het plan in een vrij impulsieve bui opgepakt. In drie dagen zou de ongeveer 40 kilometer van Pieterburen naar Groningen te doen moeten zijn. Ook drie dagen met prachtig, maar wel erg koud weer. Maar met een gastvrij en warm onthaal door mijn zus Marlies met haar man Alex, die mij twee nachten in Groningen onderdak hebben verleend.
In de trein naar Groningen bekroop mij hetzelfde gevoel dat ik ook al had toen ik in 2015 de eerste fietskilometers aflegde van mijn tocht naar Rome: een lichte spanning, met een onzekerheid of ik bij de korte voorbereiding niks over het hoofd had gezien, wat me onderweg eventueel zou kunnen gaan opbreken. En als je dan in Pieterburen op het Pieterplen uit de bus stapt, is het de bedoeling dat je je met je camera bij het officiële startpunt door een voorbijganger laat vereeuwigen. Op het plein was een hotel en een aantal cafés, dus in de zomer zou het hier vast heel druk kunnen zijn. Maar nu was er geen voorbijganger te bekennen, dus ik moest het doen met een foto van de aangebrachte plaquette op het vertrekpunt. Het bewijs dat je tenminste bij het vertrekpunt bent geweest.
Maar als je dan het dorp uitloopt sta je ineens bij een temperatuur van 7 graden onder nul en een ijzige wind op een onafzienbare vlakte, zonder bomen, en in de verste verte helemaal niemand meer te zien. Daar bekroop me toch een ongemakkelijk eenzaamheidsgevoel, en realiseerde me dat je op dit soort punten en onder deze omstandigheden toch maar beter met z’n tweeën kunt zijn. Maar na een half uurtje kwam ik toch in een fysiek en vooral ook in een mentaal ritme en kon Winsum, het eindpunt van de dag, in een enigszins euforische stemming bereiken. Hoe het er onderweg uitzag staat op:
Dagboek van een camera 