Hoewel ik in mijn werkzame leven geregeld in Londen kwam, heb ik er eigenlijk nooit een paar extra vrije dagen aangeplakt om de stad eens goed als toerist onder handen te nemen. Mijn actieradius beperkte zich meestal tot een kantoor aan Wardour Street en hooguit een paar omliggende straten om er de lunch te gebruiken. In het hartje van Soho nog wel, maar zelfs dát drong destijds nauwelijks tot mij door. Natuurlijk heb ik het kantoor in die straat nog opgezocht om het gevoel van destijds nog eens op te snuiven. Het gebouw was er nog wel, maar was nu een hotel geworden. Wel was de pub aan de overkant er nog steeds. Daar dronken we na afloop van de werkdag vaak een pint, bier zonder schuim tot de rand gevuld, waardoor je altijd wat op het dikke tapijt morste en je schoenen dus een beetje aan het tapijt bleven plakken. Ik heb nog even gekeken, maar het tapijt was weg en was vervangen door een houten vloer. Wéér een stukje oer-Engels erfgoed verdwenen.
Maar nu was de actieradius een stuk groter en hebben we de stad als toerist bekeken. Buiten de zwem-uren van Marcel was er voldoende tijd om dat uitvoerig te doen en zoals gebruikelijk hadden we niet echt een programma om de toeristische top-10 af te werken. Want de meeste attracties bleken ook hier al uitverkocht en hadden we eigenlijk al lang van tevoren moeten reserveren. Helaas is dat de trend in steden die overlopen zijn door toeristen. Minstens zo leuk is het nog wel om gewoon door de stad te slenteren, en dan komen de attracties vanzelf op je af.
Aan het eind van de week was er nog de gay-pride. Deze was wel heel verschillend van die in Amsterdam. Natuurlijk ontbraken hier de grachten, en verder was het een tamelijk brave optocht van wandelaars en af en toe een bus. Meestal van bedrijven en instellingen die lieten zien hoe divers en proud ze waren op hun diverse werknemers en clientèle. Maar na zes uur langs de kant van de weg was het wel genoeg. Het publiek begon ook weg te lopen, maar de optocht was zelfs toen nog lang niet afgelopen. Tijd dus voor een pint in Soho, maar het was er zó druk dat we niet in staat waren om er eentje te bemachtigen. De week is toen maar afgesloten met de pint en een gezellig etentje in ons voortreffelijke hotel. De samenvatting van dat alles staat op:
Dagboek van een camera 
Een gedachte over “Londen (2)”