Donderdag een soort van reünie bijgewoond met ex-collega’s van Schiphol, waarmee ik ruim vier jaar heb samengewerkt. 35 jaar geleden nu al weer en sommigen was ik een beetje uit het oog verloren. Maar mede dankzij de sociale media zaten we nu weer bij elkaar. Het was alsof die 35 jaren waren terug gebracht tot slechts een paar dagen en het voelde alsof we gewoon weer met de lunchpauze bezig waren. Het concept van de reünie was eenvoudig: eerst koffie met gebak, daarna iets educatiefs, dan bier en afsluiten met een etentje. Het vond plaats in Haarlem en het educatieve onderdeel was een bezoekje met rondleiding in ‘Huis Barnaart’. Een stadspaleis, gebouwd en ingericht rond 1805 in de zg. ‘empire-stijl’, door Philip Barnaart, vroeger burgemeester van Haarlem en Statenlid van de Provincie.
Zulke paleisjes vind je volop in bijvoorbeeld Frankrijk, maar in het wat meer calvinistische Nederland zijn ze wat zeldzamer. Het geeft een aardig beeld hoe je destijds een beetje leuk kon wonen en hoe je gasten behoorde te ontvangen. Want Philip had geen gebrek aan personeel en dat stelde hem in staat om feestjes en copieuze diners te organiseren met niet de minsten uit de samenleving. Het paleisje was tot 1880 nog in particuliere handen en was later de ambtswoning van de Commissaris van de Koning(in) van Noord-Holland. Sinds 2016 is het een museum. Foto’s van het Huis plus nog wat plaatjes van onderweg in Haarlem staan op:
Dagboek van een camera 