In deze tijd van het jaar moet je geluk met het weer hebben als je iets buiten wilt ondernemen. Want vaak is het donker en grijs. Behalve zondag, waarvoor de voorspellingen ineens goed waren en die kwamen bovendien nog uit ook. Dus vroeg weg in de ochtend voor weer een wandeling en dan is het licht met de vroege en ook nog lage zon prachtig. De tocht ging deze keer door Amsterdam-Noord, in veler ogen toch geen echt Amsterdam. Maar dat verandert rap. Sinds de komst van het filmmuseum EYE, het gebied rond de A’DAM-toren, de komst van de Noord/Zuid-lijn en de populariteit van de NDSM-werf hoort Noord er nu ook helemaal bij. Je merkt het ook aan de drukte op de ponten naar Noord. Vroeger, toen er nog geen oeververbindingen waren had je daar kleine dorpjes, zoals Buiksloot en Nieuwendam. Nu maken ze al bijna honderd jaar deel uit van de Gemeente Amsterdam, maar hebben toch hun karakter behouden.
Mijn indruk is dat die fraaie dorpjes nu worden bewoond door het hippe volkje uit de stad en vindt er een renovatie-slag plaats met mooi opgeknapte kleine huisjes in felle kleuren. In de 20’er en 30’er jaren zijn er de zg. ‘tuindorpen’ gebouwd, elk met een eigen en eenduidige architectuur. Meestal lage en kleine huizen, soms ook met een bovenverdieping die over de weg heenloopt. Tegenwoordig is er weer veel nieuwbouw, nu hoger, maar beslist niet lelijk. Wel veel franse balkonnetjes, waarvan ik vroeger dacht dat dat iets heel sjieks was. Opvallend vond ik de hoeveelheid groen in de wijk. Niet zomaar wat struiken langs de weg, maar twee keer liepen we door een heus bos. Nog niet echt Veluwe natuurlijk, maar in Amsterdam vinden we dit al heel wat. Het leuke was verder dat je hier en daar ook al tekenen van het voorjaar zag. Na twee donkere maanden zijn dat toch wel weer hoopvolle tekenen. Al met al vind ik Noord een heel veelzijdige en ook gemêleerde wijk, waarvan ik wel denk dat die in de komende tien jaar nog flink zal veranderen. Ten goede, zullen we dan maar hopen. De tussenstand staat op:
Dagboek van een camera 