In deze tijd van het jaar is het Nederlandse rivierenlandschap prachtig. De lange dagen, de mooie wolkenluchten, het uitbundige groen en het water zorgen voor een aangenaam decor voor een tochtje. Je kan natuurlijk langs Lek, Waal of Maas fietsen, maar de Linge zou er, wat decor en fotogenieke omgeving betreft, nog bovenuit springen. Woensdag, op een prachtige zomerdag, is met René, bij wie de fotografie (ook) in de genen zit, de koe bij de horens gevat en zijn we van Gorinchem naar Geldermalsen gefietst. Veertig kilometer, bijna helemaal langs de Linge, en dat leek ons een overzichtelijk afstandje. Je hebt dan alle tijd om goed te kijken en vaak van de fiets af te stappen als zich iets bezienswaardigs voordoet. Dat soort fietsen levert steeds weer verrassingen op.
Zo ben ik honderden keren over de A-2 naar het zuiden gereden. Een inmiddels achtbaans weg, je moet er goed op het verkeer letten en dat betekent dat ik de omgeving nooit ook maar één blik waardig heb gekeurd. Maar op de fiets doorkruis je eigenlijk hetzelfde gebied en dan is het ineens een heel andere wereld. Hier staat de tijd stil en krijg je op deze prachtige lome zomerdag het nostalgisch gevoel van de ‘zomers van weleer’. Niet dat het vroeger in de zomer nooit regende, maar je krijgt de neiging om die verregende zomers van weleer toch een beetje te verdringen. Hoe dan ook, met deze manier van fietsen kom je tenminste met veel foto’s thuis en een selectie daarvan is te vinden op:
Dagboek van een camera 