Vlak boven Amsterdam begint ‘het Waterland’. Makkelijk vanuit de stad bereikbaar, want je kan er zo met de stadsbus naar toe. Maar als je er eenmaal bent begint het geploeter door de drassige weilanden. Ik had een uitgezette wandeling opgeduikeld, maar achteraf hadden we die beter kunnen doen op een dag waarop het in de voorafgaande periode niet zoveel had geregend. We hadden het kunnen weten. Want zijn wandelpaden juist niet gemaakt op plaatsen waar zelfs een fiets niet kan komen? En dan wéét je natuurlijk dat je dan op zo’n dag door de modder gaat lopen. Maar het landschap is fraai. Mooie Noord-Hollandse stolpboerderijen, verbouwde dijkhuisjes, waar de rustzoekende Amsterdammer zijn intrekt neemt. Maar ook landende vliegtuigen, die hier al erg laag overkomen En daar moet de rustzoekende Amsterdammer dan ook maar tegen kunnen. Als met al wel een aanrader, maar als je gaat wel een drogere dag uitzoeken. Onder de modder thuisgekomen, maar wél met een fotoserie:
Dagboek van een camera 