Als je al bijna 30 jaar op dezelfde plek in Amsterdam woont, heb je de neiging om achteloos langs bezienswaardige plekken in de buurt te lopen. Behalve als je, zoals afgelopen zaterdag, het jaarlijkse uitstapje met je broers moet organiseren. Vast onderdeel van zo’n uitstapje is een bezoek aan iets bezienswaardigs, en ik had gekozen voor een rondleiding met als onderwerp het maritieme verleden onder leiding van een ‘Mee-in-Mokum’-gids van ‘het Gilde’. Dichtbij huis, op en rond de Prins Hendrikkade, ooit vrij gelegen aan de Zuiderzee. Dus geen wonder dat de Heer M.A. de Ruyter (dat stond tenminste op het in cement gegoten grote ornament boven de voordeur) er op nummer 131 zijn intrek had genomen. Zo kom je zelf dus ook nog eens ergens.
In het fraai gerestaureerde Amrath-hotel bijvoorbeeld. Ooit heette dat ‘het Scheepvaarthuis’, gebouwd een dikke honderd jaar geleden als hoofdzetel van zes rederijen, waaronder de Koninklijke Nederlandse Stoomboot-Maatschappij (KNSM). Later hoofdkantoor van het Gemeentelijk Vervoerbedrijf (GVB) en nu dus het Amrath-hotel en een mooi voorbeeld van de ‘Amsterdamse School’. Je kan er niet zomaar binnenlopen, maar de dame van het Gilde kreeg deuren open die – behalve voor hotelgasten – gesloten blijven. We bekijken het centrale trappenhuis met baksteen, smeedwerk, veel glas-in-lood met maritieme motieven en tropisch houtwerk. Zeer fraai en ze hebben duidelijk hun best gedaan om de historische elementen van het gebouw goed te bewaren. Toch maken de entree en het trappenhuis een tamelijk koele indruk en ik mag dus voor de hotelgasten hopen dat de rest van het hotel er wat warmer en gezelliger uitziet. Een indruk van de middag is vastgelegd op:
Dagboek van een camera 