De fietsclub bestaat 40 jaar. We leerden elkaar kennen in onze studententijd in Tilburg. Gefietst werd er toen nog niet, maar wel tot diep in de nacht bij veel bier over fietsen gepraat. Pas nadat we na onze studie naar de Randstad waren uitgewaaierd, beseften we dat de interesse in het fietsen allerminst was verdwenen en besloten we om zelf maar eens een fiets te kopen. En zo is de fietsclub begin 1981 geboren. Dat 40-jarig jubileum vierden we met een tochtje vanaf Rijswijk, via de kust, naar de Maasvlakte. Je komt er vanaf Hoek van Holland met een bootje, dat je op de ‘vlakte’ afzet.
Meteen een andere wereld. Voor de meesten een troosteloos oord, zonder groen. Maar voor de liefhebbers ervan, en dat zijn we, heel fraai om er te fietsen en ons als emeritaat-economen te verbazen over het enorme economische complex dat daar is verrezen. En om eens een keer heel iets anders te zien dan wat de toeristenfolders ons voorschotelen. En aan het eind van ‘de vlakte’ via een brug sta je ineens weer terug op het ‘oude land’ in het vestingstadje Brielle. Hoe groot kan het contrast zijn..! Onderweg toch ook maar wat oude herinneringen opgehaald, die zijn vastgelegd in een (foto- en tekst)boek, dat in deze dagen ook nog is geproduceerd. Een verkorte versie van de inleiding in het boek, met een beschrijving van wie en wat de club in al die jaren is geweest, is hieronder cursief weergegeven. De indruk van de Maasvlakte staat op:
De fietsclub bestaat in dit voorjaar 40 jaar. De club is klein en timmert niet aan de weg. De ledenlijst laat zich in één zin samenvatten: Peter, Liesbeth, Chrit, Flor, Adriaan, Harrie en Jan. We leerden elkaar kennen als studenten in Tilburg, aan het begin van de 70’er jaren. Gefietst werd er toen nog niet, maar wel tot diep in de nacht bij veel bier over fietsen gepraat. Medio jaren ‘70 gingen onze wegen uiteen lopen. We zijn vanuit Tilburg naar de Randstad uitgewaaierd. Peter, Liesbeth, Chrit, Flor en Adriaan zijn terecht gekomen in de Haagse agglomeratie en Jan in Amsterdam. Alleen Harrie is in Tilburg blijven wonen. Sommigen van ons kwamen elkaar rond 1980 – min of meer toevallig – weer als collega’s tegen op het Haagse Centraal Planbureau (CPB). Daar werden de maandagse koffiepauzes onder meer gevuld met een diepgaande analyse van de professionele wielerkoersen van de voorgaande zondag. We beseften dat de interesse in het fietsen allerminst was verdwenen.
En dus besloten we om zelf maar eens een fiets te kopen en het stalen ros te beklimmen. Vroegere vrienden uit Tilburg kwamen erbij en zo is de fietsclub begin 1981 geboren. De oprichting had weinig om het lijf. Er is geen voorzitter en geen bestuur, er zijn geen statuten en er wordt niet vergaderd. Er zijn dus ook geen notulen, waar we ten behoeve van de geschiedschrijving op terug kunnen vallen. En als er al archieven zijn, zijn ze als losse verhaaltjes, e-mailtjes of foto’s verborgen in schoenendozen of opgeslagen, diep in de computers van de aangesloten leden. Of natuurlijk als herinneringen in onze hoofden. Bij de oprichting hadden we onze zinnen gezet op het rijden van de tourversie van Luik-Bastenaken-Luik. Onze eerste activiteiten bestonden dan ook, ter voorbereiding daarvan, uit trainingsrondjes in dat vroege voorjaar. We hebben, samen met nog een aantal CPB-medewerkers, op 1 mei 1981 die tocht onder apocalyptische weersomstandigheden verreden.
In de jaren die volgden bleef het accent liggen op het beklimmen van heuvels en ‘bergen’ hoofdzakelijk in Zuid-Limburg en de Ardennen, met af en toe eens een uitstapje naar Frankrijk. Meestal in de vorm van lange weekends, met partners. Maar aan het eind van de 80’er jaren doofden onze club-activiteiten langzaam uit, hoewel de fietsen af en toe toch meegingen op onze individuele vakanties. In de volgende vijftien jaren, pakweg tussen 1990 en 2005, waren er nauwelijks gezamenlijke fietsactiviteiten. Behalve dan dat we als vriendenclub bleven bestaan, elkaar opzochten en er op de achtergrond toch iets bleef bestaan als een gemeenschappelijke interesse in het fietsen. Ook het professionele fietsen werd nog gevolgd, als de betere stuurlui aan de wal. Totdat rond 2005 de oude ‘clubliefde’ weer wakker werd en er elk jaar in april door Peter en Liesbeth vanuit Voorschoten de inmiddels befaamde ‘rondjes-Bol’ door de bloeiende Bollenstreek werden georganiseerd.
En toen we toch weer eenmaal op de fiets zaten, konden we net zo goed later in het jaar ook nog wel wat tochtjes maken. Nu niet meer zozeer in de heuvelzones, maar in de vlakke Randstad of in Brabant, waar Harrie goed de weg weet. Met wisselende intensiteit en zonder planning reed de club door tot rond 2015. De vroegere Tilburgse studenten waren inmiddels pensionado’s geworden. Blijkbaar was dat aanleiding om de club weer nieuw leven in te blazen. Vanaf dat moment werd het zelfs een min of meer officiële club, met zoiets als een vergadering in januari. Dat was in de regel een dinertje bij een van de leden thuis, waar onder meer de plannen voor de rest van het jaar werden gemaakt. Dat kwam neer op een zestal tochten in Nederland, met een of twee keer zelfs een meerdaagse tocht. De geschiedenis van deze veertig jaren is in een (foto)boek samengevat. Bij de meesten van ons zullen herinneringen uit het onderbewuste naar boven komen. Zoete herinneringen, maar ook afzien bij hitte of slecht weer. Het hoorde er allemaal bij. Veertig jaar fietsen….waarvan akte..!
Dagboek van een camera 